U nas w domu staramy się zachować elementy tradycyjnych świąt, jednak nie są one identyczne jak te, które wyniosłam z domu rodzinnego.

Moi rodzice również częściowo zmieniali niektóre zwyczaje, łącząc w ten sposób tradycje ze swoich domów rodzinnych. Był to konieczny kompromis, bo poszczególne elementy różniły się od siebie, gdyż tata jest z północy Polski, a mama z południa. Gdy byliśmy dziećmi stworzyli w nas obraz świąt, jaki dla nich był ważny, a my z rodzeństwem obecnie szukamy własnych rozwiązań. Każde z nas ma swoją rodzinę i mieszkamy w różnych regionach kraju, więc i te tradycje kultywowane w domach różnią się nieco od siebie. Jednak podobnie jak rodzice każdy z nas stara się stworzyć w swoim domu coś wspólnego, łącząc częściowo wspomnienia z lat dziecięcych z bardziej nowoczesnym podejściem.

Pamiętam że w naszym domu rodzinnym choinkę ubierało się 2-3 dni przed wigilią i był to obowiązek raczej dzieci. U mojego męża natomiast istotnym elementem było wspólne ubieranie choinki w dzień wigilii, śpiewając przy tym kolędy. Udało nam się połączyć to w taki sposób, że w dzień wigilii tata z dziećmi ubiera choinkę, a ja gotuję, ale jesteśmy blisko siebie, więc wspólnie kolędujemy. A ulubionym elementem ubierania choinki jest tradycja pochodząca z mojego domu, kiedy to zanim powiesiliśmy na niej świąteczne cukierki, bawiliśmy się z rodzeństwem w chowanie ich i szukanie na czas. Tak miło wspominam tę zabawę, że moje dzieci również się tak bawią.

Drugi temat to przyrządzanie potraw. Niekoniecznie jest ich aż dwanaście, choć siostra zawsze tak policzy, żeby wyszła magiczna liczba (jedna potrawa to pieczywo, druga kompot i tak dalej). Dla mnie osobiście kompletnie nie ma to znaczenia, jednak jeśli ona tego potrzebuje, to nikt z tym nie polemizuje. Same potrawy również dopasowujemy do preferencji członków rodziny. Próbowaliśmy kiedyś serwować typowo tradycyjne dania wigilijne, typu groch z kapustą czy też kutia. Jednak nie było chętnych do jedzenia, a wyrzucać szkoda, więc odpuściliśmy sobie. Po co jeść na siłę to, czego nie lubimy, skoro innych możliwości jest mnóstwo. Święta kojarzą nam się z rodziną, odpoczynkiem i przyjemnością, więc nie widzę sensu w zmuszaniu domowników do jedzenia tego, czego nie lubią, tylko z powodu tradycji. Choć i tu dla porównania dodam, że w domu męża babcia gotuje te wszystkie grochy, kapusty i inne cuda, a obowiązkiem każdego uczestnika wigilii jest spróbowanie tych potraw.

Jeszcze jednym ważnym elementem świąt w naszym domu są prezenty. Dla dzieci oczywiście najważniejszym :) W moim domu rodzinnym zawsze dostawaliśmy prezenty pod choinkę, a nie na Mikołajki czy w inny dzień. Mogliśmy je otworzyć, jeśli zjedliśmy ładnie dania wigilijne. Taki motywator stosowali rodzice i to się rzeczywiście sprawdzało i sprawdza nadal, ponieważ ten sam sposób stosuję w mojej rodzinie. Po zjedzonej wieczerzy dzieciaki rzucają się na prezenty, a najważniejsza zasada, która temu przedsięwzięciu towarzyszy, to prawo najmłodszego do wyciągania prezentów spod choinki i rozdania ich wszystkim gościom. Jeśli najmłodszy nie potrafi czytać, to starszy oczywiście może mu pomóc. Jak to dla jako dziecka była to najbardziej lubiana część wigilii.

Jednak tu znów pojawia się porównanie - w domu męża nie było w wigilię prezentów. Były 6 grudnia na Mikołajki i to wszystko. Spotkało ich wielkie zaskoczenie, gdy na pierwszej wspólnej wigilii rodzina męża zobaczyła prezenty pod choinką. U nich to się nie przyjęło, ale ja osobiście nie wyobrażam sobie wigilii bez prezentów dla dzieciaków.

Tradycje tradycjami, ale najważniejsze, o czym musimy pamiętać, to aby być razem w ten czas i darzyć się miłością i szacunkiem. Powinniśmy też pamiętać o tych członkach rodziny, którzy może stracili kogoś bliskiego lub są starsi i schorowani, aby ten świąteczny czas był radosny dla wszystkich i nikt nie był w święta samotny.

Come viene trattata la tradizione natalizia da voi? È simile a prima?