No Japão, há um foco em fazer com que cada pessoa seja parte da sociedade como uma engrenagem em uma máquina, aprendendo consciência social e uma abordagem coletiva do mundo. Nos anos 90, surgiu no Japão a síndrome Hikikomori, um vírus japonês de solidão. Mais de 1 milhão de japoneses sofrem com isso, principalmente pessoas entre 15 e 35 anos. Os jovens fogem da vida social, se fecham em quatro paredes e renunciam a contatos reais com os outros, muitas vezes imersos na realidade virtual. Eles vão para a escola e, ao retornar, se isolam em seus quartos e às vezes nem saem para ir ao banheiro, resolvendo suas necessidades em algum recipiente. Recusando contato até com os membros de suas próprias famílias, a mãe deixa comida na porta. A condição de retirada social existe em muitos outros países ao redor do mundo, mas no Japão essa porcentagem é a maior. Isso decorre da cultura japonesa, onde desde tenra idade a sociedade é submetida a uma enorme pressão e competição entre os alunos. Não basta apenas frequentar a escola, mas também é necessário participar de atividades extracurriculares, desenvolver habilidades sempre novas, fazer constantemente mais e melhor. Sob a pressão da família e da escola, dos colegas e dos professores, surge em alguns a necessidade de fuga e isolamento. O medo da falta de aceitação e o medo do fracasso os impulsionam a isso.

Hikikomori - prisioneiros por escolha

<p>W Japonii kładzie się nacisk na to,aby każdy człowiek był częścią społeczeństwa jak trybik w maszynie,uczy się świadomości społecznej oraz kolektywnego podejścia do świata.W latach 90-tych w Japonii pojawił się syndrom Hikikomori,japoński wirus samotności.Cierpi na niego ponad 1 min Japończyków,głównie osoby pomiędzy 15 a 35 rokiem życia.Młodzi ludzie uciekają od życia społecznego,zamykają się w 4 ścianach i rezygnują z realnych kontaktów z innymi,często zanurzeni w wirtualnej rzeczywistości.Chodzą do szkoły a po powrocie zamykają się w swoim pokoju a czasami nie wychodzą nawet do toalety załatwiając swoje potrzeby do jakiegoś pojemnika.Nie chcąc kontaktów nawet z członkami swojej rodziny, jedzenie matka zostawia pod drzwiami.Schorzenie wycofania społecznego istnieje w wielu innych krajach na świecie ale w Japonii ten odsetek jest największy.Wynika to z japońskiej kultury,gdzie od najmłodszych lat społeczeństwo jest poddawane ogromnej presji i rywalizacji pomiędzy uczniami.Nie wystarczy tylko chodzić do szkoły ale trzeba także uczęszczać na dodatkowe zajęcia,rozwijać coraz to nowsze umiejętności,stale robić coś więcej i lepiej.Będąc pod presją ze strony rodziny i szkoły,rówieśników i nauczycieli u niektórych rodzi się potrzeba ucieczki i izolacji.Skłania ich do tego lęk przed brakiem akceptacji oraz strach przed porażką.</p>


Tu znajdują się posty, które nie były przypisane do żadnej grupy 

Aqui estão as postagens que não foram atribuídas a nenhum grupo.

ccFOUND Arquivo

ccFOUND Archiwum 

W Japonii kładzie się nacisk na to,aby każdy człowiek był częścią społeczeństwa jak trybik w maszynie,uczy się świadomości społecznej oraz kolektywnego podejścia do świata.W latach 90-tych w Japonii pojawił się syndrom Hikikomori,japoński wirus samotności.Cierpi na niego ponad 1 min Japończyków,głównie osoby pomiędzy 15 a 35 rokiem życia.Młodzi ludzie uciekają od życia społecznego,zamykają się w 4 ścianach i rezygnują z realnych kontaktów z innymi,często zanurzeni w wirtualnej rzeczywistości.Chodzą do szkoły a po powrocie zamykają się w swoim pokoju a czasami nie wychodzą nawet do toalety załatwiając swoje potrzeby do jakiegoś pojemnika.Nie chcąc kontaktów nawet z członkami swojej rodziny, jedzenie matka zostawia pod drzwiami.Schorzenie wycofania społecznego istnieje w wielu innych krajach na świecie ale w Japonii ten odsetek jest największy.Wynika to z japońskiej kultury,gdzie od najmłodszych lat społeczeństwo jest poddawane ogromnej presji i rywalizacji pomiędzy uczniami.Nie wystarczy tylko chodzić do szkoły ale trzeba także uczęszczać na dodatkowe zajęcia,rozwijać coraz to nowsze umiejętności,stale robić coś więcej i lepiej.Będąc pod presją ze strony rodziny i szkoły,rówieśników i nauczycieli u niektórych rodzi się potrzeba ucieczki i izolacji.Skłania ich do tego lęk przed brakiem akceptacji oraz strach przed porażką.