Jakie cechy charakteru doskonalą się (lub wykształcają) u osoby która wyjeżdza na emigrację zarobkową?

Osoby wyjeżdżające na emigrację zarobkową często rozwijają wiele cech charakteru, które są niezbędne do przetrwania i sukcesu w nowym środowisku. Kilka z tych cech to: Adaptacyjność: Osoby migrujące muszą być zdolne do adaptacji do nowego kraju, kultury, języka i stylu życia. Muszą szybko przystosować się do nowych warunków i zmieniających się sytuacji. Odporność: Emigracja zarobkowa może być trudnym doświadczeniem, pełnym wyzwań i niepewności. Osoby, które się na to decydują, muszą być odporne na stres, presję i niepowodzenia. Potrzebują silnej woli i motywacji, aby przetrwać trudne sytuacje. Komunikatywność: Emigracja zarobkowa często wiąże się z koniecznością porozumiewania się w obcym języku. Osoby migrujące muszą rozwijać umiejętności komunikacji i wyrażania się w innym języku. Ważne jest także umiejętne nawiązywanie kontaktów z ludźmi o innej kulturze. Samodzielność: Osoby opuszczające swoje rodzinne kraje muszą być samodzielne i zdolne do podejmowania decyzji w wielu różnych sytuacjach. Muszą umieć radzić sobie z codziennymi problemami bez pomocy rodziny i bliskich. Rozwaga finansowa: Emigracja zarobkowa zazwyczaj wiąże się z zarabianiem pieniędzy w innym kraju. Osoby migrujące muszą potrafić odpowiedzialnie zarządzać swoimi finansami, planować budżet i oszczędzać. Otwartość na nowe doświadczenia: Wyjazd na emigrację zarobkową niesie ze sobą wiele nowych możliwości i doświadczeń. Osoby migrujące, które są otwarte na nowe doświadczenia i gotowe do nauki, mogą skorzystać na takiej przygodzie i rozwinąć się jako jednostki. Podsumowując, wyjazd na emigrację zarobkową może rozwijać wiele cennych cech charakteru, takich jak adaptacyjność, odporność, komunikatywność, samodzielność, rozważność finansowa oraz otwartość na nowe doświadczenia.

Zależy od człowieka i otoczenia pracy. Np. mój brat wyjechał zarobkowo do Niemiec na 3 lata i nawet nie przyswoił podstawowych zwrotów po niemiecku, W pracy mieli brygadzistę Polaka, a że mieszkali razem to za niewielką opłatą robił im zakupy. Z kolei kolega wyjechał na pół roku do Norwegii, przy okazji zwiedził dużą część kraju, podszlifował angielski, podłapał norweskiego, znalazł towarzystwo…generalnie sam sobie wszystko ogarniał.

Z doświadczenia wiem że zdolność adaptacji i organizacji choć dużo zależy od warunków indywidualnych jak i samego miejsca emigracji

Jedni uczą się języka, współżycia społecznego i systematycznej pracy na wysokim poziomie a inni kraść, przeklinać i bumelować.

Myślę, że na pewno jest to owtartość na ludzi i na zmiany

Osoba, która wyjeżdża na emigrację zarobkową, często rozwija różne cechy charakteru w wyniku nowych doświadczeń, wyzwań i adaptacji do nowego środowiska. Oto kilka cech charakteru, które często doskonalą się u osób emigrujących:

Samodzielność: Osoba emigrująca często musi polegać na sobie, podejmować decyzje samodzielnie i radzić sobie z codziennymi sprawami bez wsparcia rodziny i przyjaciół.

Elastyczność: Nowe środowisko kulturowe, zwyczaje i styl życia mogą wymagać elastyczności i zdolności do dostosowywania się do zmian.

Duch przedsiębiorczości: Emigracja zarobkowa często wynika z pragnienia poprawy warunków życia i osiągnięcia sukcesu zawodowego. To może rozwijać w osobie ducha przedsiębiorczości oraz zdolność do podejmowania ryzyka.

Dyscyplina i wytrwałość: Proces adaptacji do nowego środowiska może być trudny, wymagając od jednostki zdolności do utrzymania dyscypliny i wytrwałości w dążeniu do celów.