Jakie metody były stosowane na parkietach giełdowych przed pojawieniem się komputerów?

Druk

Spotkania face to face

Negocjacje 

Papier i druk

Pierwsza sesja giełdowa 16 kwietnia 1991 roku, na której było tylko pięć spółek. Pierwszy dzień rozpoczynający nową historię GPW.

Źródło 

https://maklerska.pl/blog/historia-gieldy-papierow-wartosciowych-w-warszawie/

In the world of Exchange trading floors before computers, several methods were employed to facilitate trades and transactions. Here are a few prominent methods: 1. Open Outcry: Open outcry was the primary method used on trading floors before computers. This involved traders physically congregating in a designated trading pit or floor and verbally communicating their orders and prices to each other. Raising hands, shouting, and specific hand signals were used to convey buy and sell orders. This method of face-to-face interaction allowed for quick negotiations and real-time price discovery. 2. Paper Tickets: Paper tickets, also known as trading cards or paper orders, were a crucial component of trading floors. Traders would fill out these tickets manually, including details such as the stock symbol, quantity, and price. The tickets were then handed over or sent to a designated exchange member responsible for recording the trades and producing confirmations. 3. Ticker Tape Machines: Ticker tape machines were widely used to provide traders with up-to-date market information. These machines would print out continuous streams of stock prices, volumes, and other relevant data on long rolls of paper. Traders would closely monitor these ticker tapes to stay informed about market conditions and adjust their trading strategies accordingly. 4. Telephone: Traders extensively relied on telephones to communicate with their counterparts, clients, or brokers. They would place phone calls to convey orders, negotiate prices, and gather market-related information. Voice communication was an essential tool used to execute trades and maintain effective communication channels. In the pre-computer era of Exchange trading floors, these methods played a pivotal role in facilitating trade execution and maintaining market efficiency.

Druk i Papier

Handel głosowy
System aukcyjny
Telefon
Zamówienia pisemne
Krzyki

Przed pojawieniem się komputerów i elektronicznych platform giełdowych parkiety giełdowe były miejscem, gdzie odbywały się transakcje na rynkach finansowych. Handel na parkietach giełdowych opierał się na fizycznym spotkaniu i interakcjach między maklerami, brokerami, a także klientami. Poniżej znajdują się niektóre z głównych metod i praktyk, które były stosowane na tradycyjnych parkietach giełdowych:

Open Outcry (Głosowy Handel): Jednym z najbardziej charakterystycznych elementów parkietów giełdowych było wykorzystanie metody znanej jako "open outcry" lub "głosowy handel". Maklerzy i traderzy, ubrani w charakterystyczne stroje, stawali na parkiecie giełdowym i używali określonych gestów i krzyków, aby komunikować się ze sobą i zawierać transakcje. Każda giełda miała swoje unikalne gesty i zwroty, które były używane w celu przekazywania informacji o cenach i ilościach.

Zespoły Brokerów (Brokerage Rings): Na niektórych giełdach parkietowych istniały specjalne zespoły brokerów, którzy specjalizowali się w określonych instrumentach finansowych. Ci brokerzy mieli lepszy dostęp do informacji o rynku i byli odpowiedzialni za ułatwianie transakcji między innymi maklerami.

Notowania na Tablicach (Trading Posts): Na parkietach giełdowych znajdowały się tablice lub ekrany, na których wyświetlane były bieżące notowania cenowe i ilości transakcji. Maklerzy mogli śledzić te informacje, aby podejmować decyzje inwestycyjne.

Specialists (Specjaliści): Na niektórych giełdach istnieli specjaliści (market makers), którzy byli odpowiedzialni za utrzymanie płynności rynku dla określonych instrumentów finansowych. Specjaliści mieli obowiązek wykonywania transakcji na tych instrumentach i zapewniania konkurencyjnych cen kupna i sprzedaży.

Telefony komórkowe i faksy: Choć to nie były komputery, to jednak telefony komórkowe i faksy były stosowane w celu przekazywania informacji i zleceń między maklerami i klientami na parkietach giełdowych.

Handel na papierze: Transakcje były często rejestrowane na papierze w formie zleceń i potwierdzeń, a niektóre z nich musiały być dostarczone fizycznie do odpowiednich biur maklerskich i giełd.

Kartańce i Dźwignie: Maklerzy mogli używać kartańców (plastikowe kule z numerami) oraz dźwigni, aby sygnalizować zlecenia kupna lub sprzedaży.

Przekazywanie Pisma i Różnych Dokumentów: Ważne dokumenty, takie jak umowy i potwierdzenia transakcji, były dostarczane fizycznie między stronami za pomocą kurierów lub dostawców.

W miarę jak technologia komputerowa rozwijała się i ewoluowała, tradycyjne parkiety giełdowe zaczęły ustępować miejsca elektronicznym platformom giełdowym, które umożliwiają szybsze i bardziej zautomatyzowane zawieranie transakcji. Dzięki temu zmienił się sposób, w jaki odbywa się handel na rynkach finansowych, choć niektóre parkiety giełdowe nadal istnieją i są używane, choć w znacznie mniejszym zakresie niż dawniej.

Na parkietach giełdowych przed pojawieniem się komputerów, handel akcjami i innymi instrumentami finansowymi odbywał się w sposób bardziej tradycyjny i manualny. Poniżej przedstawiam kilka głównych metod i praktyk stosowanych na parkietach giełdowych przed ery komputerowej:

Handel głosowy: To była podstawowa metoda handlu na parkiecie giełdowym. Maklerzy, którzy reprezentowali różnych inwestorów, zawierali transakcje, krzycząc swoje oferty i zlecenia na parkiecie giełdowym. To właśnie z tych krzyków i gestów wynikały popularne obrazy parkietów giełdowych, gdzie maklerzy komunikowali się w sposób widowiskowy.

Karty transakcyjne: Maklerzy używali kart transakcyjnych, na których zapisywali szczegóły każdej zawartej transakcji, takie jak symbol akcji, ilość, cena itp. Karty te były później przekazywane do biur back-office do rozliczenia.

Kierowcy i biegacze: Na parkietach giełdowych pracowali również tzw. "kierowcy" i "biegacze". Kierowcy przekazywali zlecenia od klientów maklerom na parkiecie, a biegacze dostarczali fizyczne dokumenty i zlecenia z jednego biura maklerskiego do drugiego.

Zegary parkietowe: Na parkietach były stosowane specjalne zegary, które kontrolowały czas trwania sesji handlowej. To zegary określały, ile czasu pozostało do zakończenia sesji i pomagały w zarządzaniu czasem podczas gorączki handlu.

Papierowe sprawozdania i potwierdzenia: Transakcje były dokumentowane za pomocą papierowych sprawozdań i potwierdzeń. Maklerzy i inwestorzy otrzymywali fizyczne dokumenty potwierdzające zawarcie transakcji.

Zlecenia "stop" i "limit": Choć nie były obsługiwane komputerowo, zlecenia "stop" i "limit" były dostępne na parkietach giełdowych. Maklerzy musieli monitorować i realizować te zlecenia ręcznie.

Wraz z rozwojem technologii i pojawieniem się komputerów, wiele z tych tradycyjnych metod zostało zastąpionych elektronicznymi systemami handlowymi. Handel na parkietach stał się bardziej zautomatyzowany, co przyspieszyło i usprawniło procesy giełdowe oraz zmniejszyło znaczenie ręcznego handlu głosowego.