18 równań, które zmieniły bieg historii.

1. Twierdzenie Pitagorasa 2. Logarytmy 3. Rachunek różniczkowy i całkowy (kalkulus) 4. Prawo grawitacji 5. Pierwiastek kwadratowy z -1 6. Wzór na wielościany Eulera 7. Rozkład normalny (Gaussa) 8. Równanie falowe 9. Transformata Fouriera 10. Równania Naviera-Stokesa 11. Równania Maxwella 12. Druga zasada termodynamiki 13. Teoria względności 14. Równanie Schrödingera 15. Teoria informacji (''ccFound należy tu'') 16. Teoria chaosu 17. Równanie Blacka-Scholesa 18. i=0 - To jest dolne ograniczenie równania. Oznacza to początkową epokę czasu. Kiedy protokół bitcoina po raz pierwszy został odkryty, byliśmy w pierwszej epoce, gdy i=0. Dla każdej epoki podziału, i zwiększa się o +1. 32 - 32 to górne ograniczenie równania. 32 oznacza całkowitą liczbę epok podziału, które wystąpią w protokole bitcoina. Dla każdego okresu podziału, i zwiększa się od 0 (dolne ograniczenie) aż do i włącznie 32 (górne ograniczenie). 210,000 - 210,000 jest funkcją emisji nowych bitcoinów, która zbiega się z liczbą bloków dla każdej epoki podziału. Każdy okres składający się z 210,000 bloków nazywany jest jedną epoką. Po każdej epoce 210,000 bloków, ograniczenie równania sumacyjnego (i) jest zwiększane o +1. Protokół bitcoina został specjalnie zaprojektowany w celu kontrolowania tempa wydawania nowych bloków, średnio jeden blok co 10 minut. Dlatego każda epoka składająca się z 210,000 bloków trwa około 4 lat (210,000 x 10 minut). 50 - Początkowa nagroda za blok w pierwszej epoce historii bitcoina wynosiła 50. Jednak, jak wkrótce zobaczymy, ta liczba jest dzielona na pół w każdej epoce. 2 - Ta liczba jest kluczowa dla terminu "podział". Na koniec każdej epoki nagroda za blok jest dzielona przez 2, czyli się zmniejsza na pół. "i" - Jak wspomniano wcześniej, w trakcie równania sumacyjnego i jest zwiększane w ramach limitów równań sumacyjnych i zgodnie z bieżącą epoką. Podczas pierwszej epoki, i wynosiło 0 i równanie było wykonywane. Podczas drugiej epoki i wynosiło 1 i równanie było wykonywane ponownie. Gdy podstawiamy i do równania, działa ono jako wykładnik liczby 2. Wow!! Wystarczy już z terminologią matematyczną. Wykładnik jest innym określeniem dla potęgi. Przykład: Gdy i = 3, w ramach równania mamy teraz 2^3, co oznacza 2 do potęgi 3, czyli 2 x 2 x 2. Podobnie, jeśli i byłoby równe 4, staje się to 2 do potęgi 4 (2^4). Co oznacza innymi słowy 2 pomnożone przez siebie 4 razy, np. 2 x 2 x 2 x 2. Wykładnik bezpośrednio wpływa zatem na początkową nagrodę za blok podziału (początkowo wynosiła 50) w każdej epoce, działając jako wykładnik liczby 2.