Historische artefacten die de resets van beschavingen bevestigen
Ondanks het feit dat officiële historici iedereen die twijfelt aan de waarheid van de mythen die in handboeken worden gepresenteerd, "onwetenden" en "onbekwamen" noemen, weet maar weinig mensen dat er veel historische bronnen zijn die deze zeer "officiële versie" tegenspreken.
De Griekse Herodotus van Halicarnassus, de "vader van de geschiedenis", vertelt over zijn gesprekken met Egyptische priesters tijdens zijn bezoek aan Egypte: nadat Egypte een koninkrijk was geworden, "vier keer in die tijd, zoals mij verteld werd, kwam de zon anders op dan normaal; twee keer rees hij op waar hij nu staat, en twee keer zonk hij op waar hij nu opkomt".
Naast Herodotus schreef de Romeinse geograaf Pomponius Mela hetzelfde: "De Egyptenaren zijn trots op het feit dat ze het oudste volk ter wereld zijn. In hun oorspronkelijke kronieken staat dat vanaf het begin van hun bestaan de gang van de sterren vier keer van richting is veranderd en dat de zon twee keer opkwam in dat deel van de hemel waar hij nu opkomt."
Betekent dit dat alles vier keer is veranderd? Hoe is dat uit te leggen?
Historische gegevens met betrekking tot Egypte zijn duidelijk: de "Magische Papyrus" van Harris vertelt over een kosmische verschuiving van vuur en water, toen "het zuiden noord werd en de Aarde draaide". De Ipuwer-papyrus verklaart dat "de aarde draaide als een pottenbakkerswiel". Ook in de Hermitage-papyrus wordt melding gemaakt van een ramp die de Aarde "op zijn kop" zette.
Laten we niet vergeten dat mensen destijds niet op de hoogte waren van de dagelijkse rotatie van de aarde en geloofden dat de Firmament met zijn lichtlichamen om de Aarde draaide; "Er gebeurde iets dat nog nooit eerder was gebeurd".
In het oude Egypte was er zelfs een naam voor de opgang van de zon in het westen - "Garukhuti, stijgt op in het westen").
In de Syrische stad Ugarit (Ras Shamra) werd een tekst gevonden ter ere van de godin Anat, die "de bevolking van het Levant vernietigde en twee keer de tijden en de beweging van de sterren omkeerde".
Plato schreef: "Ik bedoel de veranderingen in zonsopgangen en zonsondergangen en andere hemellichamen, toen het in de oudheid gewoonlijk opkwam waar het nu opkomt, en omhoog ging waar het nu ondergaat. In bepaalde periodes heeft het universum zijn huidige rotatie, en in andere periodes draait het in tegengestelde richting. Van alle andere veranderingen in de hemel is deze omgekeerde beweging de meest significante en volledige. In die tijd kwam de vernietiging van alle dieren en bleef slechts een handvol mensen over" ("Politicus").
Hoe kan de verklaring voor de omgekeerde rotatie van het universum worden verklaard?
Plato is niet de enige Griek die schreef over de omgekeerde beweging van de zon. Veel van dergelijke Griekse auteurs zijn er. In het historische drama "Atreus" van de Atheense toneelschrijver Sophocles wordt vermeld dat de zon aan de oostelijke horizon opkomt alleen omdat zijn beweging is veranderd.
"Zeus veranderde de loop van de zon, waardoor die aan de oostkant opkwam in plaats van aan de westkant". De oude Griekse toneelschrijver Euripides schreef in "Electra": "Toen stond Zeus op in zijn woede, sterren op hun vuurpad omkerend, zelfs het verblindend vurige wagen van de zon en de mistige blik van de bewolkte ochtend.
De flits van zijn vliegende wagen verlichtte het gezicht van de vervagende dag met een karmozijnrood licht, de zon keerde zich om, met de straf van de stervelingen geseling met zijn toorn. In een ander essay schrijft Euripides: En de gevleugelde zonnewagen trok zich terug van de verschrikkelijke strijd, veranderde zijn pad door de hemel naar het westen waar de dageraad gloeide: het volk, overweldigd door angst, vroeg zich af: "Zijn wij, boven alle anderen, het mensdom waardig, dat de hemel met omgekeerde polen ons bang maakt? Is onze laatste dag echt aangebroken?".
Hoe was het mogelijk dat de hemel met omgekeerde polen mensen toen bang maakte en hen deed wachten op een einde der tijden scenario?
Onder de Amerikaanse Indianen heeft de zon, die in het oosten beweegt (dus in de tegenovergestelde richting van nu), zelfs een aparte naam - Teotl Lixo. Mexicanen vergelijken symbolisch de verandering van de zonnewende met een hemelse balspel, waarbij aardbevingen en aardbevingen op aarde gepaard gaan.
Joodse historische gegevens: Hai Gaon noemt in zijn "Antwoorden" de kosmische veranderingen waarbij de zon opkwam in het westen en onderging in het oosten. In de "Sanhedrin" -tractaat, dat deel uitmaakt van de Talmoed, staat geschreven: "Zeven dagen voor de zondvloed veranderde de Heilige de originele orde en kwam de zon op in het westen en ging onder in het oosten".
De Arabische Koran spreekt over een Godheid met "twee opgangen en twee ondergangen" (Sura LV). Uit het citaat van de Koran: "Het Uur zal niet plaatsvinden totdat de zon opkomt in het Westen, en wanneer deze opkomt en de mensen het zien, zullen allen geloven, maar dan zal de mens niet geloven, als hij niet eerder heeft geloofd, zal niet goed staan met hem (rechtvaardig handelen) met zijn geloof". De Arabische filosoof Averroës schreef over de oostelijke en westelijke richtingen van de zon.
In Russische kronieken uit de dertiende en veertiende eeuw (hoewel ze allemaal afkomstig zijn uit latere aantekeningen) komen rode luchten, aardbevingen, bosbranden, maandenlange duisternis, ongekende overstromingen enzovoort voor. In de Kroniek van Vologda stond geschreven: "De zon is gestorven".
De jezuïet-missionaris Martinius schreef een boek "Geschiedenis van China" volgens oude kronieken. Zij het met een foutelijke vermelding van Catai (China), maar het boek spreekt rechtstreeks over de verschuiving van de aardas: "De steunpilaar van de hemel is ingestort. De aarde werd geschud tot de grondvesten. De hemel begon naar het noorden te zakken. De zon, maan en sterren veranderden hun koers. Het hele systeem van het universum werd ingehaald, de zon was verduisterd en de planeten veranderden hun koers."
Waar spreken al deze bronnen over? Natuurlijk over die zeer globale rampen uit het verleden, waarvan de officiële wetenschap volledig negeert, ons vertellende over de vooruitgang van de beschaving van de meest primitieve culturen tot de moderne tijd.
Maar als dergelijke rampen hebben plaatsgevonden in het verleden, betekent dit dat als gevolg daarvan de mensheid herhaaldelijk in het "Stenen Tijdperk" van haar ontwikkeling is terechtgekomen. En als gevolg daarvan zouden er in het verleden daadwerkelijk zeer hoogontwikkelde beschavingen hebben kunnen bestaan, waarvan de herinnering alleen bewaard is gebleven in de mythologie van verschillende culturen.
Ondanks het feit dat officiële historici iedereen die twijfelt aan de waarheid van de mythen die in handboeken worden gepresenteerd, "onwetenden" en "onbekwamen" noemen, weet maar weinig mensen dat er veel historische bronnen zijn die deze zeer "officiële versie" tegenspreken.
De Griekse Herodotus van Halicarnassus, de "vader van de geschiedenis", vertelt over zijn gesprekken met Egyptische priesters tijdens zijn bezoek aan Egypte: nadat Egypte een koninkrijk was geworden, "vier keer in die tijd, zoals mij verteld werd, kwam de zon anders op dan normaal; twee keer rees hij op waar hij nu staat, en twee keer zonk hij op waar hij nu opkomt".
Naast Herodotus schreef de Romeinse geograaf Pomponius Mela hetzelfde: "De Egyptenaren zijn trots op het feit dat ze het oudste volk ter wereld zijn. In hun oorspronkelijke kronieken staat dat vanaf het begin van hun bestaan de gang van de sterren vier keer van richting is veranderd en dat de zon twee keer opkwam in dat deel van de hemel waar hij nu opkomt."
Betekent dit dat alles vier keer is veranderd? Hoe is dat uit te leggen?
Historische gegevens met betrekking tot Egypte zijn duidelijk: de "Magische Papyrus" van Harris vertelt over een kosmische verschuiving van vuur en water, toen "het zuiden noord werd en de Aarde draaide". De Ipuwer-papyrus verklaart dat "de aarde draaide als een pottenbakkerswiel". Ook in de Hermitage-papyrus wordt melding gemaakt van een ramp die de Aarde "op zijn kop" zette.
Laten we niet vergeten dat mensen destijds niet op de hoogte waren van de dagelijkse rotatie van de aarde en geloofden dat de Firmament met zijn lichtlichamen om de Aarde draaide; "Er gebeurde iets dat nog nooit eerder was gebeurd".
In het oude Egypte was er zelfs een naam voor de opgang van de zon in het westen - "Garukhuti, stijgt op in het westen").
In de Syrische stad Ugarit (Ras Shamra) werd een tekst gevonden ter ere van de godin Anat, die "de bevolking van het Levant vernietigde en twee keer de tijden en de beweging van de sterren omkeerde".
Plato schreef: "Ik bedoel de veranderingen in zonsopgangen en zonsondergangen en andere hemellichamen, toen het in de oudheid gewoonlijk opkwam waar het nu opkomt, en omhoog ging waar het nu ondergaat. In bepaalde periodes heeft het universum zijn huidige rotatie, en in andere periodes draait het in tegengestelde richting. Van alle andere veranderingen in de hemel is deze omgekeerde beweging de meest significante en volledige. In die tijd kwam de vernietiging van alle dieren en bleef slechts een handvol mensen over" ("Politicus").
Hoe kan de verklaring voor de omgekeerde rotatie van het universum worden verklaard?
Plato is niet de enige Griek die schreef over de omgekeerde beweging van de zon. Veel van dergelijke Griekse auteurs zijn er. In het historische drama "Atreus" van de Atheense toneelschrijver Sophocles wordt vermeld dat de zon aan de oostelijke horizon opkomt alleen omdat zijn beweging is veranderd.
"Zeus veranderde de loop van de zon, waardoor die aan de oostkant opkwam in plaats van aan de westkant". De oude Griekse toneelschrijver Euripides schreef in "Electra": "Toen stond Zeus op in zijn woede, sterren op hun vuurpad omkerend, zelfs het verblindend vurige wagen van de zon en de mistige blik van de bewolkte ochtend.
De flits van zijn vliegende wagen verlichtte het gezicht van de vervagende dag met een karmozijnrood licht, de zon keerde zich om, met de straf van de stervelingen geseling met zijn toorn. In een ander essay schrijft Euripides: En de gevleugelde zonnewagen trok zich terug van de verschrikkelijke strijd, veranderde zijn pad door de hemel naar het westen waar de dageraad gloeide: het volk, overweldigd door angst, vroeg zich af: "Zijn wij, boven alle anderen, het mensdom waardig, dat de hemel met omgekeerde polen ons bang maakt? Is onze laatste dag echt aangebroken?".
Hoe was het mogelijk dat de hemel met omgekeerde polen mensen toen bang maakte en hen deed wachten op een einde der tijden scenario?
Onder de Amerikaanse Indianen heeft de zon, die in het oosten beweegt (dus in de tegenovergestelde richting van nu), zelfs een aparte naam - Teotl Lixo. Mexicanen vergelijken symbolisch de verandering van de zonnewende met een hemelse balspel, waarbij aardbevingen en aardbevingen op aarde gepaard gaan.
Joodse historische gegevens: Hai Gaon noemt in zijn "Antwoorden" de kosmische veranderingen waarbij de zon opkwam in het westen en onderging in het oosten. In de "Sanhedrin" -tractaat, dat deel uitmaakt van de Talmoed, staat geschreven: "Zeven dagen voor de zondvloed veranderde de Heilige de originele orde en kwam de zon op in het westen en ging onder in het oosten".
De Arabische Koran spreekt over een Godheid met "twee opgangen en twee ondergangen" (Sura LV). Uit het citaat van de Koran: "Het Uur zal niet plaatsvinden totdat de zon opkomt in het Westen, en wanneer deze opkomt en de mensen het zien, zullen allen geloven, maar dan zal de mens niet geloven, als hij niet eerder heeft geloofd, zal niet goed staan met hem (rechtvaardig handelen) met zijn geloof". De Arabische filosoof Averroës schreef over de oostelijke en westelijke richtingen van de zon.
In Russische kronieken uit de dertiende en veertiende eeuw (hoewel ze allemaal afkomstig zijn uit latere aantekeningen) komen rode luchten, aardbevingen, bosbranden, maandenlange duisternis, ongekende overstromingen enzovoort voor. In de Kroniek van Vologda stond geschreven: "De zon is gestorven".
De jezuïet-missionaris Martinius schreef een boek "Geschiedenis van China" volgens oude kronieken. Zij het met een foutelijke vermelding van Catai (China), maar het boek spreekt rechtstreeks over de verschuiving van de aardas: "De steunpilaar van de hemel is ingestort. De aarde werd geschud tot de grondvesten. De hemel begon naar het noorden te zakken. De zon, maan en sterren veranderden hun koers. Het hele systeem van het universum werd ingehaald, de zon was verduisterd en de planeten veranderden hun koers."
Waar spreken al deze bronnen over? Natuurlijk over die zeer globale rampen uit het verleden, waarvan de officiële wetenschap volledig negeert, ons vertellende over de vooruitgang van de beschaving van de meest primitieve culturen tot de moderne tijd.
Maar als dergelijke rampen hebben plaatsgevonden in het verleden, betekent dit dat als gevolg daarvan de mensheid herhaaldelijk in het "Stenen Tijdperk" van haar ontwikkeling is terechtgekomen. En als gevolg daarvan zouden er in het verleden daadwerkelijk zeer hoogontwikkelde beschavingen hebben kunnen bestaan, waarvan de herinnering alleen bewaard is gebleven in de mythologie van verschillende culturen.
9 users upvote it!
3 answers