De meest gekozen manier om zelfmoord te plegen in Japan is door voor de trein te springen. In 2009 hadden treinen in Tokio en omgeving 35.300 vertragingen uitsluitend door zelfmoordpogingen, succesvol of niet. Spoorwegmaatschappijen vragen gemiddeld $75.000 schadevergoeding aan de families van de zelfmoordenaars voor het onderbreken van treindiensten en het reinigen van de rails. Ook eigenaren van huizen of appartementen waar iemand zich van het leven heeft beroofd, eisen steeds vaker een schadevergoeding van de familie van de zelfmoordenaar. Ze beweren dat niemand zo'n onroerend goed wil huren of kopen. Wat vindt u van dit soort wetten en eisen? Zal dit het aantal zelfmoorden verminderen? Is dit niet een extra klap gericht op de naaste die zijn leven heeft genomen?

Wat denk je ervan dat in Japan de familieleden van degenen die onder een trein zijn gesprongen een boete krijgen?

<p>Najczęściej wybieranym sposobem rozstania się z życiem w Japonii jest rzucenie się pod pociąg. W 2009 roku pociągi w Tokio i okolicach miały 35 300 spóźnień wyłącznie z powodu prób samobójczych, udanych lub nie. Linie kolejowe pobierają więc od rodzin samobójców średnio 75 tysięcy dolarów odszkodowania za przerwę w kursowaniu pociągów i oczyszczenie torów.  Również właściciele domów czy mieszkań, w których ktoś odebrał sobie życie, coraz częściej domagają się od rodziny samobójcy odszkodowania. Twierdzą, że nikt nie chce wynająć ani kupić takiej nieruchomości.   </p>

<p>Co sądzicie o takim prawie i takich roszczeniach? Czy to ma zmniejszyć liczbę samobójstw? Czy nie jest to dodatkowy cios wymierzony w bliskich osoby, która odebrała sobie życie?</p>


Tu znajdują się posty, które nie były przypisane do żadnej grupy 

Hier bevinden zich berichten die niet aan een groep waren toegewezen.

ccGEVONDEN Archief

ccFOUND Archiwum 

Najczęściej wybieranym sposobem rozstania się z życiem w Japonii jest rzucenie się pod pociąg. W 2009 roku pociągi w Tokio i okolicach miały 35 300 spóźnień wyłącznie z powodu prób samobójczych, udanych lub nie. Linie kolejowe pobierają więc od rodzin samobójców średnio 75 tysięcy dolarów odszkodowania za przerwę w kursowaniu pociągów i oczyszczenie torów. Również właściciele domów czy mieszkań, w których ktoś odebrał sobie życie, coraz częściej domagają się od rodziny samobójcy odszkodowania. Twierdzą, że nikt nie chce wynająć ani kupić takiej nieruchomości.

Co sądzicie o takim prawie i takich roszczeniach? Czy to ma zmniejszyć liczbę samobójstw? Czy nie jest to dodatkowy cios wymierzony w bliskich osoby, która odebrała sobie życie?