Polen geeft winsten aan anderen – hoe de marge ervoor zorgt dat we slechts "werknemer van Europa" zijn
Weet je wat me bezighoudt? Waarom blijft Polen, ondanks zijn enorme potentieel, nog steeds in de rol van montagefabriek van Europa? We werken hard, we hebben geweldige specialisten, maar uiteindelijk zijn het niet wij die wereldmerken creëren, wij dicteren de voorwaarden niet. Iemand zou kunnen zeggen: "Ja, we zijn een ontwikkelingsland, dat is normaal." Maar is dat echt zo? Laten we naar China kijken - nog een paar decennia geleden waren ze de "goedkope handen van de wereld", en vandaag? Ze produceren hun eigen smartphones, elektrische auto's, ontwikkelen kunstmatige intelligentie en veroveren markten. Hoe hebben ze dat gedaan? En kan Polen een vergelijkbare weg inslaan?
Wat is marge en waarom is het de sleutel tot ontwikkeling?
Laten we beginnen met de basis. Wat is marge? Het is gewoon het verschil tussen de productiekosten en de verkoopprijs. Hoe groter de marge, hoe meer het bedrijf verdient. In theorie eenvoudig. Maar in de praktijk? De Poolse economie is gebaseerd op een lage marge. Dat betekent dat we componenten, halffabricaten, uitbestedingsdiensten produceren - maar we verkopen het eindproduct niet onder ons eigen merk.
Laten we de auto-industrie als voorbeeld nemen. In Polen hebben we fabrieken van Volkswagen, Fiat, Mercedes - we monteren auto's, maken onderdelen. Maar het zijn de Duitsers, Fransen of Koreanen die de kant-en-klare auto's verkopen, met een marge van 30-40% per stuk, terwijl wij een fractie van dat bedrag verdienen. En nu laten we China bekijken - vroeger deden ze hetzelfde, ze monteerden voor westerse bedrijven. Maar vandaag? We hebben BYD, NIO, Xiaomi, die hun eigen elektrische voertuigen produceren en beginnen te concurreren met Tesla.
Het probleem van de lage marge betreft onze hele economie. Laten we kijken naar de elektronica, energie, zelfs IT - veel Poolse bedrijven doen geweldige dingen, maar uiteindelijk eindigen ze als onderaannemers van grotere spelers. Het is als een werknemer in loondienst, die verdient, maar nooit een fortuin zal opbouwen, omdat zijn werk de rijkdom van de baas aandrijft.
Hoe zijn de Chinezen gestopt met het zijn van de montagefabriek van de wereld?
Precies. Aangezien China uit deze val is gekomen, hoe hebben ze dat gedaan? Drie dingen waren cruciaal: technologieoverdracht, bescherming van de eigen markt en de opbouw van eigen merken.
1. Technologieoverdracht
Westerse bedrijven konden niet zomaar China binnenkomen en daar hun producten verkopen. Ze moesten hun technologie delen met Chinese partners. Dit stelde de Chinezen in staat om te leren, te kopiëren en vervolgens hun eigen oplossingen te ontwikkelen. Voorbeeld? Huawei - vroeger leverde het componenten voor buitenlandse telecombedrijven, vandaag is het een van de leiders in de bouw van 5G-netwerken.
2. Sterk industrieel beleid
China heeft niet alles aan de vrije markt overgelaten. De staat wees cruciale sectoren aan - auto-industrie, elektronica, energie - en begon deze actief te ondersteunen. Bedrijven kregen belastingvoordelen, preferentiële leningen, overheidsopdrachten. In Polen? Vaak is het omgekeerd - in plaats van nationale bedrijven te ondersteunen, verwelkomen we liever buitenlandse investeerders die hier fabrieken bouwen en lage lonen betalen.
3. Opbouw van eigen merken
Vroeger werd "Made in China" geassocieerd met rommel. Vandaag? Bedrijven zoals Xiaomi, Lenovo, DJI of BYD concurreren op wereldmarkten. China is niet alleen een fabriek meer - ze zijn begonnen met het creëren van eigen producten, en daarmee het volledige marge te innen.
Waar maakt Polen de fout?
Oké, wat doet Polen? In plaats van in eigen merken te investeren, kiezen we voor montage voor anderen. Het is alsof we geweldige speelkaarten hebben gekregen, maar nog steeds defensief spelen, wachtend tot iemand anders de eerste zet doet.
Laten we naar de energiesector kijken - we hebben het potentieel om onze eigen ORE-technologieën te ontwikkelen, maar voorlopig kopen we panelen en turbines van Duitsers en Chinezen. Auto-industrie? We hebben geweldige ingenieurs, maar buitenlandse bedrijven domineren de markt. Defensie-industrie? We zouden een leider in Midden-Europa kunnen zijn, maar we investeren nog steeds te weinig in R&D.
Hoe kan Polen zijn strategie veranderen?
We hebben verschillende opties.
1. Investeren in Poolse technologieën en merken
Als we een wereldspeler willen zijn, moeten we onze eigen bedrijven ondersteunen. Dat betekent niet dat we ons moeten afsluiten voor buitenlandse investeerders, maar dat we onze ondernemingen moeten promoten, zoals China dat deed. De overheid moet de ontwikkeling van Poolse technologieën in cruciale sectoren ondersteunen - IT, auto-industrie, energie.
2. Polen als logistiek knooppunt van Europa
We bevinden ons in het midden van Europa - dat is een enorm voordeel. Als we dit goed aanpakken, kunnen we het belangrijkste transitpunt worden tussen Oost en West. Projecten zoals de Centrale Communicatiehaven (CPK) kunnen helpen om deze positie te versterken, maar we moeten ervoor zorgen dat we hier echte voordelen uit halen, en niet alleen de rol van "stopplaats" voor buitenlandse bedrijven vervullen.
3. Samenwerking met Oekraïne - een nieuwe kans voor ontwikkeling
De wederopbouw van Oekraïne na de oorlog is een gigantische business. Als Polen dit goed aanpakt, kunnen we een belangrijke leverancier van technologie, diensten en infrastructuur voor onze oostelijke buren worden. Samenwerking in de defensie-, energie- of bouwsector kan ons helpen nieuwe, sterke Poolse merken te creëren.
Polen moet stoppen met het zijn van "werknemer in loondienst"
Om het probleem volledig te begrijpen, laten we ons een gemiddelde werknemer in loondienst voorstellen. Hij werkt om zijn basisbehoeften te dekken - rekeningen, voedsel, huisvesting. Vaak heeft hij niet genoeg middelen of tijd voor ontwikkeling, investeringen of het opbouwen van iets eigens. Hij creëert geen activa die in de toekomst inkomen kunnen genereren, maar richt zich op het huidige overleven. Dit zorgt ervoor dat zijn financiële situatie stabiel is, maar leidt niet tot verrijking.
Laten we nu deze analogie naar het macro-economische niveau en Polen als staat brengen. Als een land zich voornamelijk richt op productie voor buitenlandse bedrijven, vervult het de rol van onderaannemer en niet van eigenaar van kapitaal. We hebben goedkope arbeidskrachten, fabrieken, maar de winsten en beslissingen worden gecontroleerd door buitenlandse corporaties. We bouwen geen eigen merken of technologieën, we ontwikkelen geen innovaties op grote schaal, we voeren alleen taken uit voor rijkere economieën. Polen, net als een werknemer in loondienst, besteedt zijn middelen aan het vervullen van huidige behoeften in plaats van te investeren in zijn toekomst.
Werkelijke ontwikkeling begint wanneer de staat - net als een ondernemer - zijn eigen producten, innovaties en technologieën creëert. We moeten de rol van onderaannemer verlaten en de rol van maker en eigenaar aannemen. Dit betekent investeren in Poolse bedrijven, sterke merken opbouwen en strategische sectoren ontwikkelen, zoals militaire technologie, energie of moderne industrie. Alleen dan zullen we stoppen met het werken voor de rijkdom van anderen en beginnen we onze eigen te bouwen.
Samenvatting
Als Polen echt wil groeien, moeten we ons denkwijze veranderen. We kunnen ons niet tevredenstellen met de rol van onderaannemer voor Duitsers, Fransen of Amerikanen. We moeten onze eigen merken, technologieën en innovaties creëren.
China heeft bewezen dat het mogelijk is. Het is niet gemakkelijk, het zal niet van de ene op de andere dag gebeuren, maar als we consistent zijn, kunnen we over 20-30 jaar onze eigen wereldwijde bedrijven, onze eigen technologieën hebben, en Polen kan niet alleen een montagefabriek worden, maar een leider in Midden- en Oost-Europa.
Tot slot
Aangezien Polen soms "de China van Europa" wordt genoemd vanwege zijn rol in de productie en lage arbeidskosten, is het de moeite waard om de juiste lessen hieruit te trekken. China is niet gestopt met alleen maar een goedkope fabriek van de wereld te zijn - ze hebben geïnvesteerd in technologie, de ontwikkeling van eigen merken en innovaties. Als we China echt willen evenaren, moeten we een vergelijkbare richting inslaan en sterke, wereldwijd concurrerende Poolse bedrijven opbouwen.
Weet je wat me bezighoudt? Waarom blijft Polen, ondanks zijn enorme potentieel, nog steeds in de rol van montagefabriek van Europa? We werken hard, we hebben geweldige specialisten, maar uiteindelijk zijn het niet wij die wereldmerken creëren, wij dicteren de voorwaarden niet. Iemand zou kunnen zeggen: "Ja, we zijn een ontwikkelingsland, dat is normaal." Maar is dat echt zo? Laten we naar China kijken - nog een paar decennia geleden waren ze de "goedkope handen van de wereld", en vandaag? Ze produceren hun eigen smartphones, elektrische auto's, ontwikkelen kunstmatige intelligentie en veroveren markten. Hoe hebben ze dat gedaan? En kan Polen een vergelijkbare weg inslaan?
Wat is marge en waarom is het de sleutel tot ontwikkeling?
Laten we beginnen met de basis. Wat is marge? Het is gewoon het verschil tussen de productiekosten en de verkoopprijs. Hoe groter de marge, hoe meer het bedrijf verdient. In theorie eenvoudig. Maar in de praktijk? De Poolse economie is gebaseerd op een lage marge. Dat betekent dat we componenten, halffabricaten, uitbestedingsdiensten produceren - maar we verkopen het eindproduct niet onder ons eigen merk.
Laten we de auto-industrie als voorbeeld nemen. In Polen hebben we fabrieken van Volkswagen, Fiat, Mercedes - we monteren auto's, maken onderdelen. Maar het zijn de Duitsers, Fransen of Koreanen die de kant-en-klare auto's verkopen, met een marge van 30-40% per stuk, terwijl wij een fractie van dat bedrag verdienen. En nu laten we China bekijken - vroeger deden ze hetzelfde, ze monteerden voor westerse bedrijven. Maar vandaag? We hebben BYD, NIO, Xiaomi, die hun eigen elektrische voertuigen produceren en beginnen te concurreren met Tesla.
Het probleem van de lage marge betreft onze hele economie. Laten we kijken naar de elektronica, energie, zelfs IT - veel Poolse bedrijven doen geweldige dingen, maar uiteindelijk eindigen ze als onderaannemers van grotere spelers. Het is als een werknemer in loondienst, die verdient, maar nooit een fortuin zal opbouwen, omdat zijn werk de rijkdom van de baas aandrijft.
Hoe zijn de Chinezen gestopt met het zijn van de montagefabriek van de wereld?
Precies. Aangezien China uit deze val is gekomen, hoe hebben ze dat gedaan? Drie dingen waren cruciaal: technologieoverdracht, bescherming van de eigen markt en de opbouw van eigen merken.
1. Technologieoverdracht
Westerse bedrijven konden niet zomaar China binnenkomen en daar hun producten verkopen. Ze moesten hun technologie delen met Chinese partners. Dit stelde de Chinezen in staat om te leren, te kopiëren en vervolgens hun eigen oplossingen te ontwikkelen. Voorbeeld? Huawei - vroeger leverde het componenten voor buitenlandse telecombedrijven, vandaag is het een van de leiders in de bouw van 5G-netwerken.
2. Sterk industrieel beleid
China heeft niet alles aan de vrije markt overgelaten. De staat wees cruciale sectoren aan - auto-industrie, elektronica, energie - en begon deze actief te ondersteunen. Bedrijven kregen belastingvoordelen, preferentiële leningen, overheidsopdrachten. In Polen? Vaak is het omgekeerd - in plaats van nationale bedrijven te ondersteunen, verwelkomen we liever buitenlandse investeerders die hier fabrieken bouwen en lage lonen betalen.
3. Opbouw van eigen merken
Vroeger werd "Made in China" geassocieerd met rommel. Vandaag? Bedrijven zoals Xiaomi, Lenovo, DJI of BYD concurreren op wereldmarkten. China is niet alleen een fabriek meer - ze zijn begonnen met het creëren van eigen producten, en daarmee het volledige marge te innen.
Waar maakt Polen de fout?
Oké, wat doet Polen? In plaats van in eigen merken te investeren, kiezen we voor montage voor anderen. Het is alsof we geweldige speelkaarten hebben gekregen, maar nog steeds defensief spelen, wachtend tot iemand anders de eerste zet doet.
Laten we naar de energiesector kijken - we hebben het potentieel om onze eigen ORE-technologieën te ontwikkelen, maar voorlopig kopen we panelen en turbines van Duitsers en Chinezen. Auto-industrie? We hebben geweldige ingenieurs, maar buitenlandse bedrijven domineren de markt. Defensie-industrie? We zouden een leider in Midden-Europa kunnen zijn, maar we investeren nog steeds te weinig in R&D.
Hoe kan Polen zijn strategie veranderen?
We hebben verschillende opties.
1. Investeren in Poolse technologieën en merken
Als we een wereldspeler willen zijn, moeten we onze eigen bedrijven ondersteunen. Dat betekent niet dat we ons moeten afsluiten voor buitenlandse investeerders, maar dat we onze ondernemingen moeten promoten, zoals China dat deed. De overheid moet de ontwikkeling van Poolse technologieën in cruciale sectoren ondersteunen - IT, auto-industrie, energie.
2. Polen als logistiek knooppunt van Europa
We bevinden ons in het midden van Europa - dat is een enorm voordeel. Als we dit goed aanpakken, kunnen we het belangrijkste transitpunt worden tussen Oost en West. Projecten zoals de Centrale Communicatiehaven (CPK) kunnen helpen om deze positie te versterken, maar we moeten ervoor zorgen dat we hier echte voordelen uit halen, en niet alleen de rol van "stopplaats" voor buitenlandse bedrijven vervullen.
3. Samenwerking met Oekraïne - een nieuwe kans voor ontwikkeling
De wederopbouw van Oekraïne na de oorlog is een gigantische business. Als Polen dit goed aanpakt, kunnen we een belangrijke leverancier van technologie, diensten en infrastructuur voor onze oostelijke buren worden. Samenwerking in de defensie-, energie- of bouwsector kan ons helpen nieuwe, sterke Poolse merken te creëren.
Polen moet stoppen met het zijn van "werknemer in loondienst"
Om het probleem volledig te begrijpen, laten we ons een gemiddelde werknemer in loondienst voorstellen. Hij werkt om zijn basisbehoeften te dekken - rekeningen, voedsel, huisvesting. Vaak heeft hij niet genoeg middelen of tijd voor ontwikkeling, investeringen of het opbouwen van iets eigens. Hij creëert geen activa die in de toekomst inkomen kunnen genereren, maar richt zich op het huidige overleven. Dit zorgt ervoor dat zijn financiële situatie stabiel is, maar leidt niet tot verrijking.
Laten we nu deze analogie naar het macro-economische niveau en Polen als staat brengen. Als een land zich voornamelijk richt op productie voor buitenlandse bedrijven, vervult het de rol van onderaannemer en niet van eigenaar van kapitaal. We hebben goedkope arbeidskrachten, fabrieken, maar de winsten en beslissingen worden gecontroleerd door buitenlandse corporaties. We bouwen geen eigen merken of technologieën, we ontwikkelen geen innovaties op grote schaal, we voeren alleen taken uit voor rijkere economieën. Polen, net als een werknemer in loondienst, besteedt zijn middelen aan het vervullen van huidige behoeften in plaats van te investeren in zijn toekomst.
Werkelijke ontwikkeling begint wanneer de staat - net als een ondernemer - zijn eigen producten, innovaties en technologieën creëert. We moeten de rol van onderaannemer verlaten en de rol van maker en eigenaar aannemen. Dit betekent investeren in Poolse bedrijven, sterke merken opbouwen en strategische sectoren ontwikkelen, zoals militaire technologie, energie of moderne industrie. Alleen dan zullen we stoppen met het werken voor de rijkdom van anderen en beginnen we onze eigen te bouwen.
Samenvatting
Als Polen echt wil groeien, moeten we ons denkwijze veranderen. We kunnen ons niet tevredenstellen met de rol van onderaannemer voor Duitsers, Fransen of Amerikanen. We moeten onze eigen merken, technologieën en innovaties creëren.
China heeft bewezen dat het mogelijk is. Het is niet gemakkelijk, het zal niet van de ene op de andere dag gebeuren, maar als we consistent zijn, kunnen we over 20-30 jaar onze eigen wereldwijde bedrijven, onze eigen technologieën hebben, en Polen kan niet alleen een montagefabriek worden, maar een leider in Midden- en Oost-Europa.
Tot slot
Aangezien Polen soms "de China van Europa" wordt genoemd vanwege zijn rol in de productie en lage arbeidskosten, is het de moeite waard om de juiste lessen hieruit te trekken. China is niet gestopt met alleen maar een goedkope fabriek van de wereld te zijn - ze hebben geïnvesteerd in technologie, de ontwikkeling van eigen merken en innovaties. Als we China echt willen evenaren, moeten we een vergelijkbare richting inslaan en sterke, wereldwijd concurrerende Poolse bedrijven opbouwen.
3 users upvote it!
1 answer