Bedros en zijn boodschap
Kennen jullie zo'n coach als Bedros Keuliian? Als je dat niet doet, is er niets verloren. Want je kunt deze leemte nu al inhalen. En het is helemaal geen schande, want ieder van ons gaat een andere weg en dat maakt ons juist uniek. We zijn een verzameling van onze eigen ervaringen, en de weg die we kiezen leidt ons naar verschillende plaatsen. Mijn ervaringen hebben me geleid tot het creëren van deze groep, en jou om hier een kijkje te nemen. Ik zal momenteel niet verder uitweiden over Bedros. Natuurlijk kan ik dat in andere berichten doen als je daarom vraagt. Maar vooral wil ik me hier richten op de thematiek van zijn woorden, die ik voor jullie heb vertaald. Inhoud die weerspiegelt wat ik de afgelopen 3 jaar heb meegemaakt, net na een burn-out en gebrek aan perspectief voor de toekomst. Het lijkt misschien een afgezaagd onderwerp, maar uit de comfortzone stappen is nog steeds zeer actueel. Actueel als niets anders. Ik begreep dit pas toen ik me verzetten tegen mijn eigen comfort. Immers, het was juist die passiviteit die me leidde tot problemen met de spijsvertering, afhankelijkheid van marihuana en algemene ontevredenheid met het dagelijks leven. En dat gebeurde omdat ik mijn leven in iemand anders handen had gelegd. Ik dacht dat ik, omdat ik geen lening had, niets meer van mezelf hoefde te eisen. Niets is minder waar.
Daarom, samenvattend, werk ik al 3 jaar elke dag aan mezelf en zie ik ongelooflijke resultaten. In het kader van het uitbreiden van mijn kennis zie ik de wereld niet langer als een plek waar ik moet overleven, maar als een gift die ik kan ervaren. Elke dag word ik tevreden wakker met wat ik heb. En elke dag, direct na het ontwaken, hoewel ik geen zin heb om een koude douche te nemen, 80 push-ups te doen en me uit te rekken, doe ik het ondanks mijn tegenzin. Want die kleine ochtendactiviteiten, die een uitweg zijn uit de comfortzone direct na het ontwaken, zetten me klaar voor de hele dag. Het besef dat ik, voordat de meesten rond 6 uur 's ochtends wakker worden, al dit alles heb gedaan en mijn koffie drink terwijl ik een boek lees (momenteel is het geen boek, maar studeren voor een anatomietest voor het aanstaande examen).
Laten we onszelf dus uitdagingen stellen en plannen realiseren. Want dat is de enige weg naar succes, hoe je het ook uitlegt.
Fijn weekend, vrienden.
PS: Ik ga naar Poznań voor een cursus (4 sessies de hele november). Ik mis de kinderen al.
Groeten
Krystian
Kennen jullie zo'n coach als Bedros Keuliian? Als je dat niet doet, is er niets verloren. Want je kunt deze leemte nu al inhalen. En het is helemaal geen schande, want ieder van ons gaat een andere weg en dat maakt ons juist uniek. We zijn een verzameling van onze eigen ervaringen, en de weg die we kiezen leidt ons naar verschillende plaatsen. Mijn ervaringen hebben me geleid tot het creëren van deze groep, en jou om hier een kijkje te nemen. Ik zal momenteel niet verder uitweiden over Bedros. Natuurlijk kan ik dat in andere berichten doen als je daarom vraagt. Maar vooral wil ik me hier richten op de thematiek van zijn woorden, die ik voor jullie heb vertaald. Inhoud die weerspiegelt wat ik de afgelopen 3 jaar heb meegemaakt, net na een burn-out en gebrek aan perspectief voor de toekomst. Het lijkt misschien een afgezaagd onderwerp, maar uit de comfortzone stappen is nog steeds zeer actueel. Actueel als niets anders. Ik begreep dit pas toen ik me verzetten tegen mijn eigen comfort. Immers, het was juist die passiviteit die me leidde tot problemen met de spijsvertering, afhankelijkheid van marihuana en algemene ontevredenheid met het dagelijks leven. En dat gebeurde omdat ik mijn leven in iemand anders handen had gelegd. Ik dacht dat ik, omdat ik geen lening had, niets meer van mezelf hoefde te eisen. Niets is minder waar.
Daarom, samenvattend, werk ik al 3 jaar elke dag aan mezelf en zie ik ongelooflijke resultaten. In het kader van het uitbreiden van mijn kennis zie ik de wereld niet langer als een plek waar ik moet overleven, maar als een gift die ik kan ervaren. Elke dag word ik tevreden wakker met wat ik heb. En elke dag, direct na het ontwaken, hoewel ik geen zin heb om een koude douche te nemen, 80 push-ups te doen en me uit te rekken, doe ik het ondanks mijn tegenzin. Want die kleine ochtendactiviteiten, die een uitweg zijn uit de comfortzone direct na het ontwaken, zetten me klaar voor de hele dag. Het besef dat ik, voordat de meesten rond 6 uur 's ochtends wakker worden, al dit alles heb gedaan en mijn koffie drink terwijl ik een boek lees (momenteel is het geen boek, maar studeren voor een anatomietest voor het aanstaande examen).
Laten we onszelf dus uitdagingen stellen en plannen realiseren. Want dat is de enige weg naar succes, hoe je het ook uitlegt.
Fijn weekend, vrienden.
PS: Ik ga naar Poznań voor een cursus (4 sessies de hele november). Ik mis de kinderen al.
Groeten
Krystian
2 users upvote it!
2 answers