Ik slaap rustig op mijn financiële kussen.

Waarom een goede nachtrust zo belangrijk is, hoeft aan niemand te worden uitgelegd. Op dezelfde manier hoeft niemand uit te leggen welke gevolgen een regelmatige en langdurige slaap op een harde, ongemakkelijke en pijnlijke matras of een vergelijkbare vervanger heeft voor de fysieke gezondheid en het welzijn. Dat is alles wat de metaforen betreft. En nu ter zake. Wat is dit financiële kussen en waarom heb ik het nodig? Het financiële kussen komt overeen met, afhankelijk van persoonlijke voorkeuren, zes, negen of twaalf maanden aan kosten voor het huishouden (voor eenpersoonshuishoudens of gezinnen). Dit is een reserve voor 'slechte tijden', zoals plotseling werkloosheid, ziekte of andere onvoorziene uitgaven (dringende vervanging van huishoudelijke apparatuur, reparaties veroorzaakt door schade aan de installatie in de woning, enz.). Dit is een noodbudget dat praktisch direct beschikbaar is. Een snelle (onmiddellijke) en gemakkelijke toegang tot dergelijke middelen moet de manier bepalen waarop ze worden geïnvesteerd. Voor dit deel van onze spaargelden raad ik ten zeerste af om ze te investeren in financiële instrumenten op de kapitaalmarkt, waarvan de waardering op korte termijn afhankelijk is van de marktsituatie. Markt risico kan ertoe leiden dat we op korte termijn niet alleen geen winst behalen op dit kapitaal, maar nog erger, een pijnlijk nominale verlies lijden op het geïnvesteerde kapitaal, dat bedoeld was als buffer om onvoorziene levensomstandigheden te overleven. Als onze reserve overmatig groeit, wat ik iedereen toewens, dan moet dit overschot fysiek en mentaal worden herplaatst naar een beleggingsportefeuille en vanaf dat moment mogen deze middelen niet meer worden beschouwd als deel van het noodbudget binnen het financiële kussen. Resultaten van enkele peilingen die ik heb gevonden, tonen aan (afhankelijk van de peiling) dat tussen 18,7% en 44% van de Polen geen spaargeld heeft. Van de overige 56% van de respondenten heeft slechts de helft genoeg spaargeld om 6 maanden te overleven. Slechts 8% van de bevolking heeft een jaarlijks financieel kussen. Onderzoekers identificeerden 4 belangrijkste redenen: - te lage inkomens (57%), - gebrek aan spaarvaardigheden (13%), - gebrek aan inkomsten (12%), - geen behoefte om te sparen (7%). Te lage inkomens en gebrek aan inkomsten werden samen door 70% van de respondenten genoemd. Voor mij is dit met name verbijsterend in een situatie waaruit blijkt dat het beschikbare inkomen per huishouden in Polen gemiddeld met ongeveer 5,1% per jaar is toegenomen in de afgelopen 12 jaar. De meningen van andere FOUNDERS over waarom Polen niet sparen zijn te vinden in de antwoorden op de vraag: @Dariusz Zodoende rijst de vraag: waarom verdwijnen verdiende gelden van Polen zo gemakkelijk door hun handen? Naar mijn mening komt dit hoofdzakelijk door het gebrek aan consistentie bij het monitoren van het huishoudbudget of zelfs door het ontbreken ervan. Hieronder volgen enkele nuttige aanbevelingen met betrekking tot de noodzaak om een budget te beheren en de methoden van budgetbeheer op basis van mijn eigen ervaringen en de ervaring van andere leden van de CCFOUND-community: 1. Het bijhouden van de inkomsten- en uitgavenrekening is onmisbaar met: - traditionele methoden (notitieboek), - spreadsheets of dedicated budget tracking applications (ook mobiel), 2. Het visualiseren van het soorten en bedragen van uitgaven en inkomsten met behulp van bijvoorbeeld borden die zichtbaar zijn voor alle gezinsleden. Deze methode is handig voor visueel ingestelde personen en ouders die hun kinderen willen opvoeden - je laat het kind zien hoeveel en waar we ons geld aan uitgeven, zodat het moeilijker wordt voor het kind om tijdens het winkelen te eisen dat er aan hun wensen wordt voldaan, 3. Het actief betrekken van alle gezinsleden bij het beheren van het huishoudbudget (samen beslissen over geplande uitgaven en samen discussiëren over de optimalisatie van het huishoudbudget, inclusief kinderen), 4. Gedetailleerd categoriseren van kosten met onderscheid tussen vaste en variabele kosten. Het vaststellen van een dagelijkse of wekelijkse limiet voor uitgaven, 5. Het nauwkeurig bepalen van de uitgaven doelen en de middelen om ze te realiseren (het hebben van afzonderlijke spaarrekeningen voor verschillende doelen kan nuttig zijn, en het in eerste instantie overschrijven van de beoogde bedragen naar deze rekeningen zal het moeilijker maken om het geld van de primaire betaalrekening te verspillen aan andere doelen), 6. Regelmatige monitoring van de beschikbare middelen (het instellen van sms-, push- en e-mailmeldingen over de stand van zaken op specifieke rekeningen), 7. Consistentie in het monitoren van de historische elementen van het budget. Sommige gemeenschapsleden stonden sceptisch tegenover het analyseren van kosten uit het verleden. Echter, voor mij persoonlijk vormde het opstellen van een spreadsheet van werkelijke inkomsten en uitgaven gedurende minstens een jaar de basis voor het krijgen van een gedetailleerd antwoord op de vraag: hoe staat het met mijn huishoudbudget en hoe kan ik het systimatiseren en optimaliseren? Dit benadering is ook geschikt voor mensen die weinig georganiseerd zijn en aanvankelijk niet in staat zijn om de verschillende categorieën uitgaven en hun geschatte niveaus correct te definiëren. Deze mensen kunnen gaandeweg leren en met elke voorbijgaande maand de reikwijdte van hun uitgaven categorieën in hun budget spreadsheet uitbreiden. 8. Het is van groot belang om af te stappen van de gewoonte van overmatige aankopen, met name van producten met een korte houdbaarheid (verspilling van hulpbronnen). Een uitgebreide discussie over dit onderwerp vind je in de post: HUISHOUDBUDGET. Hoe effectief en eenvoudig te monitoren? Door regelmatig en consequent te zorgen voor persoonlijke financiën op lange termijn, kan dit ook leiden tot het geleidelijk aflossen van consumentenschulden en op de lange termijn het genereren van steeds grotere kapitaaloverschotten, die de basis zullen vormen voor het ontwikkelen van een investeringsstrategie die adequaat is voor het risiconiveau dat de individuele investeerder acceptabel acht. Om mijn gedachten samen te vatten, moedig ik alle lezers aan om zich dezelfde vraag te stellen: Is het echt niet beter om alle inspanningen te leveren om rustig te slapen op een financieel kussen dat is afgestemd op jouw behoeften, in plaats van regelmatig te vechten met de terugkerende twijfel hoe ik (ik en/of mijn familie) omga als mijn levensstandaard slechter wordt? Bij het overwegen van dit onderwerp in economische termen mogen we nooit vergeten welke verwoestende effecten een langdurige en terugkerende stress over onze financiële situatie heeft op onze gezondheid en welzijn. Bronnen van onderzoek: 1. https://pieniadze.rp.pl/budzet-rodzinny/art36811451-polacy-praktycznie-nie-maja-oszczednosci-ciekawe-wyniki-badania 2. https://businessinsider.com.pl/twoje-pieniadze/jakie-oszczednosci-maja-polacy-i-jak-inwestuja-raport/rgnw6nk 3. https://wiadomoscispozywcze.pl/artykuly/8677/co-piaty-dorosy-polak-nie-ma-zadnych-oszczednosci-w-gotowce-sondaz