De academie van Meneer Pannenkoek al vanaf 8 mei.

Snel snel als een "hit in de bioscoop". Welkom op een nostalgische reis naar de jaren 80, maar met een vleugje moderniteit. Maciej Kawulski heeft met zijn nieuwe adaptatie van "De Academie van meneer Klex" besloten om helemaal te gaan, met het vastgrijpen van de geest van het verleden, en tegelijkertijd proberen om deze up-to-date te brengen. En hier hebben we alles: van de klassieke trilogie tot eigen, moderne sprookjesachtige beelden, die betoverend lijken, maar ook vergelijkingen met reuzen zoals "Harry Potter" of "The Hobbit" moeilijk te vermijden maken.

De film, vol magische lessen en creatieve ideeën, ziet eruit als een grote, glinsterende zeepbel waarvan het barsten onvermijdelijk nadert. Fantastische kostuums en decors zijn leuk, maar niet genoeg om het gevoel van het bekijken van bekende filmische tropen volledig weg te vegen. Stankiewicz als de spreeuw Mateusz en Kot als meneer Klex proberen de show te redden door de film wat magie en warmte toe te voegen, hoewel het geheel soms te chaotisch is.

Kawulski kiest voor commercialiteit, wat te zien is in de openlijke productplaatsing en pogingen om internationaal door te breken, maar zijn project klinkt soms vals, ondanks zijn ambitie. Hoewel de film creativiteit en plezier viert, heeft hij ook veel verloren door te proberen de grote producties bij te houden, zonder hun budget of mogelijkheden. Dus hoewel hij misschien "De Academie..." opnieuw heeft willen uitvinden, lijkt het erop dat Kawulski een beetje overdreven heeft. Zoals zeepbellen - kleurrijk, groot en... helaas niet blijvend.