Ada keyakinan bahwa orang bijak berbicara lebih sedikit. Anda dapat melihat bahwa selama percakapan sosial mereka sering dianggap sebagai introvert yang berdiri di samping dan tidak ikut serta dalam percakapan. Kebijaksanaan sejati muncul dalam kemampuan mendengarkan, empati, dan kemampuan mengekspresikan pikiran secara seimbang. Ini berarti bahwa orang bijak mungkin lebih fokus pada memahami orang lain daripada berbicara dengan tujuan mendapatkan persetujuan atau pujian. Namun, apakah selalu seperti itu? Apakah Anda setuju dengan pernyataan: "orang bijak berbicara lebih sedikit"? Apakah Anda pernah melihat bahwa benar-benar ada orang yang tidak merasa perlu untuk menunjukkan pengetahuannya?

Apakah Anda setuju dengan pernyataan: "orang bijak berbicara lebih sedikit"?

<p>Istnieje przekonanie, że mądrzy ludzie mówią mniej. Można zauważyć, że podczas towarzyskich rozmów często odbierani są jako introwertycy, którzy stoją z boku i nie uczestniczą w rozmowie. Prawdziwa mądrość objawia się w umiejętności słuchania, empatii i umiejętności wyważonego wyrażania myśli. Oznacza to, że osoba mądra może być bardziej skoncentrowana na zrozumieniu innych, niż na wypowiadaniu się z myślą o zdobyciu aprobaty czy podziwu. Ale czy zawsze tak jest?<p>Czy Wy zgadzacie się ze stwierdzeniem: „mądrzy ludzie mówią mniej”? Czy zaobserwowaliście, że rzeczywiście bywa tak, że takie osoby nie czują potrzeby obnoszenia się ze swoją wiedzą?</p></p>


Tu znajdują się posty, które nie były przypisane do żadnej grupy 

"Di sini terdapat postingan-postingan yang belum ditetapkan ke dalam grup manapun"

"ccFOUND Arsip"

ccFOUND Archiwum 

Istnieje przekonanie, że mądrzy ludzie mówią mniej. Można zauważyć, że podczas towarzyskich rozmów często odbierani są jako introwertycy, którzy stoją z boku i nie uczestniczą w rozmowie. Prawdziwa mądrość objawia się w umiejętności słuchania, empatii i umiejętności wyważonego wyrażania myśli. Oznacza to, że osoba mądra może być bardziej skoncentrowana na zrozumieniu innych, niż na wypowiadaniu się z myślą o zdobyciu aprobaty czy podziwu. Ale czy zawsze tak jest?

Czy Wy zgadzacie się ze stwierdzeniem: „mądrzy ludzie mówią mniej”? Czy zaobserwowaliście, że rzeczywiście bywa tak, że takie osoby nie czują potrzeby obnoszenia się ze swoją wiedzą?