Tak.

Moje doświadczenia można podsumować tak:

Przy podejmowaniu ryzyka, należy ZAWSZE pilnować i pamiętać o granicy bezpieczeństwa.

Ludzie często mylą przekraczanie granicy ryzyka, z przekraczaniem granicy bezpieczeństwa, a ta często jest jednoznaczna z granicą życia i śmierci.

Tutaj często przydaje nam się zasada optimum pareto oraz prawo malejącej użyteczności krańcowej.

Kilka moich doświadczeń i zobrazowań:

Jeżdżenie motocyklem z prędkością ponad 200 km/h w celu podniesienia doświadczenia za kierownicą.
a) w przypadku dróg publicznych (szczególnie niebędących autostradą/drogą szybkiego ruchu), dawno przekraczamy granicę ryzyka i jest do dla mnie bardziej jednoznaczne z przekraczaniem granicy bezpieczeństwa. Mamy tu bardzo wysoki współczynnik ryzyka oraz bezpieczeństwa, a w przypadku nieprzewidzianego zdarzenia na drodze czeka nas z dużą dozą prawdopodobieństwa śmierć lub kalectwo.
b) w przypadku toru wyścigowego — tak, zbliżamy się do granic ryzyka, ocieramy się o granice bezpieczeństwa, jednak ograniczamy niebezpieczeństwa zewnętrzne w postaci innych laików na drodze, mamy warunki przeznaczone do tego typu jazdy oraz zaplecze, które w razie W jest na miejscu i może nam pomóc. W tym przypadku ryzyko nam odrobine maleje, ale o wiele bardziej rośnie nam współczynnik bezpieczeństwa. Ew wypadek na torze, prędzej skończy się kontuzją lub jakimś uszczerbkiem na zdrowiu niż śmiercią.
Wchodzenie do pożaru.
a) wbieganie w ciuchach z ulicy do płonącego budynku, z automatu przekracza wszelkie granice ryzyka oraz bardzo daleko wychodzi poza granice bezpieczeństwa. Współczynnik ryzyka i bezpieczeństwa jest mocno przekroczony i daje nam bardzo niewielkie szanse na przeżycie czegoś takiego bez powikłań.
b) wchodzenie do pożaru w odpowiednim ekwipunku strażackim wciąż jest ryzykowne, ale:
-ubranie specjalne + hełm mocno obniża nasze szanse na poparzenie się
-maska i butla z powietrzem chronią nas przed uduszeniem,
-kamera termowizyjna pozwala widzieć przez dym,
- osobista wiedza i przeszkolenie dot. mechaniki rozwoju pożaru oraz wąż z wodą i kolega za plecami pozwala nam na przewidywanie i odpowiednie reagowanie na rozwijającą się sytuację
W efekcie jest to wciąż ryzykowne, ale skumulowanie pewnych zmiennych, na które mamy wpływ, sprawia, że granica bezpieczeństwa jest dużo dużo niżej niż w podpunkcie a.

Możemy to skwitować tak, że można robić ‘głupie’ rzeczy, byleby odpowiedzialnie.

اعتقدوا أن تحمل المخاطر أمرٌ هام في الحياة؟ ما هي تجاربكم في التعامل مع المخاطر وما هي النتائج التي تعرضتم لها؟